Κείμενο
Η συνειδητοποίηση της αλήθειας μου
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δεν με χαρακτηρίζει η κοινωνικότητα. Ως ευχαρίστηση μου ήταν το να μείνω στο σπίτι, να αφιερώνω χρόνο στην οικογένεια μου, να διαβάζω και να γίνομαι όλο και καλύτερη…
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δεν με χαρακτηρίζει η κοινωνικότητα. Ως ευχαρίστηση μου ήταν το να μείνω στο σπίτι, να αφιερώνω χρόνο στην οικογένεια μου, να διαβάζω και να γίνομαι όλο και καλύτερη…
Ήταν 14 Μαρτίου 2020 ημέρα Σάββατο, η κυβέρνηση είχε αρχίσει δειλά δειλά να θέτει τα πρώτα μέτρα καταπολέμησης και προφύλαξης των πολιτών από τον κορονοϊό…
2 Μαΐου 2020 μ.Χ. «Εσώκλειστη» 56 μέρες λόγω της πανδημίας covid 19. Όχι και εντελώς «εσώκλειστη», εδώ που τα λέμε! Λίγη σωματική άθληση στους άδειους δρόμους της πόλης…
Τον Μάρτιο του 2020 εκεί που η ζωή μου κυλούσε ομαλά έβλεπα τους φίλους μου, πήγαινα στο πανεπιστήμιο…
Άνοιξη. Τα χελιδόνια πετούν και μετακινούνται από το ένα…
Μια μετάβαση λιγάκι διαφορετική κατά τη διάρκεια της καραντίνας… Ευτυχώς χωρίς μήνυμα προς έγκριση. Μετάβαση μέχρι τον κήπο. Μια μετάβαση προσμονής γεμάτη αγάπη, περιμένοντας με περίσσια υπομονή να βγούνε τα σποράκια που φύτεψα τις προάλλες, γεμάτη ελπίδα, μα βλέπεις ο καιρός δεν θέλει να συνεργαστεί, όχι ο δύσκολος καιρός που Διαβάστε περισσότερα…
Η περίοδος που περνάμε, είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Κυρίως γιατί είχαμε συνηθίσει να ζούμε πολύ διαφορετικά. Μένουμε σπίτι. Όλη…
Μετρώ πάνω από εξήντα Πασχαλιές. Μα πιο παράξενη η φετινή. Έζησα και ταξίδεψα σε μέρη πολλά. Μα τώρα ανέβλυσε τούτη η γραφή…
Ένα σύντομο αφήγημα, μιας νέας κοινωνικής κρίσης που αναδύεται ή μάλλον ήταν, σαν φάντασμα, πάντα εδώ. Σε κάθε εδώ. Περιγράφει…