Πανδημίας καμώματα

Ξεκίνησε σαν παιχνίδι κι έγινε μια ιστορία. Μια ιστορία για το μεγάλο ταξίδι της φιλίας και για τη δύναμη που κρύβουμε όλοι μέσα μας… Με ήρωα έναν γάτο αληθινό, έναν γάτο με ονοματεπώνυμο… που έδωσε έμπνευση σε νεανικά μυαλά για δροσερές ιδέες και τρυφερά λόγια… (Απρίλιος 2020)

Πανδημίας …καμώματα
Οι ονειρεμένες διακοπές του Τίνη Τινινιάου

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γάτος μαύρος στρουμπουλός και μουστακάτος με μεγάλα πράσινα μάτια που τον έλεγαν Τίνη Τινινιάου. Ζούσε σε ένα σπίτι με μεγάλη καταπράσινη αυλή κοντά στην ακροθαλασσιά. Του άρεσε πολύ να κοιτάζει τη θάλασσα και τις βάρκες. «Αχ! Τι καλά να ήμουν κι εγώ σε μία βάρκα» μονολογούσε κάθε φορά που αγνάντευε τη θάλασσα. Αλλά, ο γατούλης φοβόταν το νερό… «Θα τα καταφέρω, άραγε μια μέρα;» «Πώς θα πάω στη βάρκα, αφού φοβάμαι τη θάλασσα;», αναρωτιόταν συνέχεια και αναστέναζε.

Μια μέρα όμως, πήρε την απόφαση να πάει στην ακροθαλασσιά. Μόλις έφτασε, έκατσε για λίγο στην ακτή.

– «Θέλω πολύ να βουτήξω, αλλά φοβάμαι. Αχ! Τι να κάνω;» αναρωτιόταν ώσπου άκουσε ξαφνικά μια φωνή τρομαγμένη να ζητάει βοήθεια.

– «Βοήθεια! Βοήθεια! Αχ καλέ δεν υπάρχει κανείς για να με σώσει;» ακουγόταν μια φωνή από την θάλασσα.

– «Βοήθεια! Βοήθεια πιάστηκα στα δίχτυα!»

Χωρίς δεύτερη σκέψη ο Τίνης Τινινιάου βούτηξε στη θάλασσα, έσκισε με τα νύχια του τα δίχτυα και απελευθέρωσε την Ρίνα Καβουρίνα που κινδύνευε μπλεγμένη σε αυτά. Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν στο νερό, άρχισε να φωνάζει:

– «Πνίγομαι! Βοήθεια! Πνίγομαι!»

Τότε η Ρίνα Καβουρίνα άρπαξε τον Τίνη Τινινιάου με την δαγκάνα της και τον έβγαλε έξω στην ακτή.

– «Καλά βρε θες με τρελάνεις; Πώς μπορεί να φοβάσαι το νερό; Πριν λίγο μ’ έσωσες; Α! Γατούλη με κοροϊδεύεις νομίζω και είμαι πολύ ταραγμένη για να αντέξω και αυτό, παρεμπιπτόντως!». 

– «Όχι! Δεν σε κοροϊδεύω! Φοβάμαι τη θάλασσα ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον!»

-«Μμμ… τότε πρέπει να κάνουμε κάτι οπωσδήποτε για να ξεπεράσεις τον φόβο σου! Δεν γίνεται να σε αφήσω έτσι!»

Άρχισαν λοιπόν και οι δύο να σκέφτονται διάφορους τρόπους, ώσπου η Ρίνα Καβουρίνα είπε:

– «Μην στεναχωριέσαι! Βρήκα μία λύση! Ίσως μ’ αυτήν μπορέσεις να ξεπεράσεις τον φόβο σου». 

Ο γατούλης με μεγάλη χαρά απάντησε: «Αλήθεια; Και πώς θα γίνει αυτό;» 

– «Θα ανεβείς πάνω στο καβούρι μου και θα σε κάνω μία βόλτα για να συνηθίσεις το νερό. Πώς σου φαίνεται η ιδέα;» του είπε η Ρίνα Καβουρίνα.

– «Ναι, δεν έχω πρόβλημα αφού θα είμαστε μαζί!»

Τότε ο Τίνης Τιτινιάου ανέβηκε πάνω στο καβούρι της και ξεκίνησαν. Ο γατούλης έδειχνε να απολαμβάνει και τη βόλτα και τη θάλασσα. Στην συνέχεια, η Ρίνα Καβουρίνα τού πρότεινε να προσπαθήσει να κατέβει από το καβούρι της και να κολυμπήσουν δίπλα-δίπλα. Εκείνος για λίγο δίστασε. Με τη βοήθεια της φίλης του όμως τόλμησε να μπει στο νερό και κολύμπησαν μέχρι μια βάρκα. Σκαρφάλωσαν, μπήκαν μέσα και ξαπόστασαν λιγάκι. 

– «Τι καλά! Τι όμορφα που είναι από δω! Ακριβώς όπως το φανταζόμουν!» είπε ο Τίνης Τινινιάου στην καβουρίνα. «Σ’ ευχαριστώ! Είσαι σπουδαία φίλη»!

Η Ρίνα Καβουρίνα χάρηκε πολύ με τα λόγια του και κοκκίνισε ακόμη πιο πολύ!

– «Έχεις ξαναζήσει πιο ονειρεμένες διακοπές;» είπε η Ρίνα Καβουρίνα και τον αγκάλιασε με τη δαγκάνα της καθώς το ηλιοβασίλεμα έγινε πιο γλυκό κι από μέλι. 

Κάπως έτσι ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι της φιλίας τους! Και τι ταξίδι!! Πλέοντας από νησάκι σε νησάκι ανακάλυπταν τον κόσμο και βοηθούσαν γύρω τους και άλλα ζωάκια να ανακαλύψουν την δύναμη που κρύβαν μέσα τους.

Μία συνεργατική πολυτροπική δημιουργία από τους:
Μαίρη Λαγουβάρδου
Αλεξάνδρα Άνθη
Κατερίνα Περδίκη
Μάντω Καστάνη
Ζωή Λαμπρινέα
Μάρθα Τσίτσα
Ρένα Δεληγιώργη
Παρασκευή Μπάρδα
Πέλα Μουλακάκη
Λουίζα Περούλη
Χαρά Παναγιωτίδου
Ηρα Καρπούζογλου
Αθηνά Στεφάνοβιτς
Κωνσταντίνος Τσεσμετζής
Ζωή Σγουραλή
Χριστίνα Σιδηροπούλου
Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών